usulüne uyalım

kağıdım kalemim erimekte YAZAMIYORUM... çünkü,

aklım hep sende!!!

ajda açtım eskiler yeniler çalıp duruyor, fena derecede bunalımlardayım üstüne bugün duyduklarımda çeşni olur cinsten...

aldığım nefese düğümler atarken varlığın elimle çiziyorum seni geçtiğimiz her bir yere, sustum sen getir sözlerimin devamını al beni benden, kalbim razı gönlümünde rızası var bir tek iste yeter, usulüne uyalım eskilerin bunun olması gerek!!!

yeniden keşfetmeye çalıştığım değilsin orda duran içini bildiğimsin, odalarından aydınlıklara baktığım evlerimsin, sıcağımsın yuvam gibi...

elimle koyduğum kahve fincanısın başucumda hep sıcak hep dolu dolu, anlatmaya lüzum yok her an içimdesin, yüreğimde damla damla cansın, nefesimdeki o tarifsiz aşk, biraz tarçın bazen karanfil kokan sözlerimsin, acı tatlı bütün keyfimsin!!! rüyalarımda göremediğim, ellerimle buluşturamadığımsın kalbime ritim veren aklımı havada tutan, beni oyunlara kandıran adına şarkılar seçtirensin!!!

durup düşündüğüm her anda soru işaretlerine süslenen şemsiyeler gibisin beni haylaz yağmurlardan saklayan...

sar ısıt ne yaparsan yap al kollarına bahar kadar yumuşak, yaz gibi gizli saklı derinlerinde yaşat, kışlarımız hiç bitmesin iç içe geçsin günlerimiz...

bilirsin ben kış çocuğuyum sıcağına muhtacım bu sebeple!!!





3 yorum:

redelma dedi ki...

büyümüşüz işte belli.. yenilikler peşinde yorulmaktansa, eksiliklerin sıcaklığını hatırlamak tercihimiz.. ne çok büyümüşüz..

Lullaby dedi ki...

sahi neden büyümek beklemeye ve katlanmaya eşdeğer kalıyor, neden nedenlerine kendi başına çözüm aramaktan yorulamıyor büyüyen ellerimiz neden hep çoğalmakta uğruna savaşıp durduğumuz, sorup soruşturduğumuz nedenlerimiz...

redelma dedi ki...

http://fizy.com/#s/1ajdje

neden mi? "kimse bilmez.. kimse bilmez.."