yok, hani... ama... neyse...
aklım nasıl karışmış bilemezsin dilimin ucunda kelimeler, aklıma getirdiğim güzel günlerin ışıltısı odamı sıcacık yapıyor, aşırı sessiz sulu soğuyan çok teknolojik bilgisayarım bile bu durumda işin çılkını çıkardığımın farkında nasıl bir depresif durumdur, 47 dakika oldu hala aynı şarkı çalıyor elim o toggle modu değiştirmeye bile gitmiyor...
dünyaları sığdırmaya çalıştığım bütün düşlerim yerli yerinde çoğalsın dursun bunları elimden almaya çalışan sürekli daha kötüye varan gerçeklerde var...
birde balıklarım var benim bir sürü :)
***
sustum kimdi anlayan, gürültüden korkmayan...
koştum hiç yorulmadan, bir nefes bile almadan...
gördüm hep bakınmadan, aramadan sormadan...
durdum hiç tutunmadan, bir omuz bile almadan...
konuşabilir,
anlayabilir,
delirebilir yada bilenebilirdim,
değişebilir,
bozulabilir,
ama bir gün düzelebilirdim...
hayat boğuyor, seni bana zorluyor bak...
kime veriyor, günlerimi çalıyor bak...
