yokluğun daha yeni

yokluğuna ad bile koyamıyor kelimelerim, cümlelerim yarım, yanlış sürekli...

nerede yanlız kaldım nerede yanlış yaptım ne için sustum kaldım oysa pek güzeldi seninle geçirdiğim her an, yorgun ellerinde sönen sigaran, yüzündeki masum tebessümler, hayret veren susuşların ve göğüs gerdiğin bütün gerçeklerin omuzlarındaki yükü, sahi adı neydi mutluluğun...

2 gece oldu daha gideli ama şimdiden girdin rüyalarıma senle bir başka yaşamışım sanki senlilik içime işlemiş çıkmıyor, kızıla boyalı saçların her an karşımda... içimde bir şeyler kopuyor çığlık çığlığa... hüzne mola verdim sanıyordum, seni tanımam lazımmış herşeyi unutturdun 5 günde altı üstü 5 günde adımı unutturdun ne olduğumu unutturdun, asılıyım rüyalarda kavuşuyorum gözlerinde can buluyorum yaşamaya seninle devam ediyorum bir tek... herşey oldun bir anda, şimdi sesin bana uzaklardan gelse gülümseyişin tekrar vursa yüzüme, doğduğum şehirde attığın adımlarında yoluna çıkmasın hiçbir kötü, en güzeline kavuş daima...

yolum düştüğünde bastığın topraklara seni görebilmeyi ne kadar çok isterim ne kadar özlediğimi sana gösterebilmeyi, zaman geçiyor ama ben daha şimdiden tükettim tüm sabrımı...






tepki

ne olur bırakma... ne olur...!

niye öyle yaptın ki, neden o tepkiyi gösterdin neden öyle kaldık ki...!

seni bir daha sevdiğim günlerden biriydi işte bir daha aşık oldum sana aramızdaki 2802'ye de bir o kadar lanet ettim yine...

ben bir oyuncak istemedim, ben bir masal dinlemedim, ben gelip geçen bir heves tatmadım... sana çıkan yollara hep tuzaklar kurmuş seni takip edenler ben üzerlerinden geçerken her birinde paçavralara bürünüp kalsamda pes etmiyorum... ordayım bir kaç adım ötende geliyorum peşinden...

adına ne sözler saklıyorum, ne kadar güneş biriktiriyorum içimde seni her istediğinde aydınlatacak her seferinde hiç üşümemişcesine ısıtacak...

elin, yüzün, tenin, sesin... minik harflerin, küçük hecelerin o tatlı gülüşün her önüme çıktığında her seferinde yeniden kavuştuğumda sana, her yeni günde adınla başlıyorum nefeslerime...

sevmeyi en baştan öğretiyorum benliğime, en baştan aşık oluyorum, yeniden başlıyorum emeklemeye, adımı yeniden fısıldıyorlar kulağıma, yeniden şahit oluyorum büyüdüğüme... kısaca hergün yeniden ben oluyorum senin karşında tekrardan yaşıyorum bütün acılarımı, sevinçlerimi...

hep sızlıyor içimde bir şeyler
adın her seferinde yeni bir başlangıç işte
ne bir kuşku nede bir yanlızlık var seninle
dedimya bir sen yetersin aslında
elde etmek istediğim herşeye...!