kelibişin içinden

karmakarışık bütün hislerimi almıştın oysa sendin işte her gece, her an sanki elimden tutan... biliyorum mutlu değildik ve buna rağmen inatla biliyorduk mutluluk için savaştığımızı, yalnızlıklarımızdan güç alıp yola çıkmıştık birbirine sarılı eller olsak da çok uzaklardan sesleniyorduk, nefeslerimiz bile bir başka fısıldıyordu kulaklarımıza...

çok sevmiştim senin sözlerinde kaybolmayı... birbirimize verdiğimiz bütün yeminler, gizli saklı ne varsa etrafa saçtığımız o en güzel hikayeler, içinden çıkamadığımızda arsızlaşıp hüzünlendiğimiz zamanlar...

nerdesin ve ne yapmaktasın şimdi... ben hala seni söylüyorum...

ben gerçekten içten söylemiştim bir 5 sene kadar önce doğmuş olmalıydım diye...

sanki bir gün tesadüfen diyorum, ellerin yüzüme değerde hatırlarsan senin için kaçan uykularımı, senin o bilmediğim ipeksi tenine dokunuşlarımı, yüzünü göremeden hüznüne karışan hayallerimi, seninle bir açtırdığım bütün çiçekleri, her sabah biraz daha neşe ile karşıladığım güneşi diyorumya ben sana doğmuşum sanki aşkı sınadım, seninle öğrendim aşık olmak için çok geç kaldığımı sana yenildim her kendimle kalışımda, yüzüne bakıp söylemek isterdim bütün tatlı sözlerimi ellerine dokunmak ise bir düşten farksız olurdu hep sahip olmaya çalıştığım bir yoksunluk oldun içimde bildiğin gibi ben herşeyimi anlatmıştım sana düşünebileceklerimi bile bilirdin sanki o kadar yakındın bana... benimle bir dokunurdun kana kana içtiğim suya sen silerdin yanağımdan sızan damlalarını...

özledim gerçekten seninle olabilmeyi düşlemeyi...


Yazdan kalma bir günden
Ya da çölde çay filminden
Bir sahne var aklımda
Oyuncular sanki biziz
Mutsuzuz ikimiziz
Kimi aşklar hiç bitmezmiş,
Bizimkisi bitenlerden
Sevmeye yeteneksiziz...