hiç_!

aaa bak yürüyorum...

hava aydınlanmak üzere... rüyaların en huzurlusunda olacağıma şimdi sobanın içten içe yanışını dinliyorum gözüme takılan kederleri atıyorum kirpiklerime dokunup geçiyorlar yüzümden, yanaklarımda derin izler bırakıyorlar üstelik... biri gelsin istiyorum tanımadığım biri bulsun beni şimdi bir kaç çift söze ihtiyacım var...

üşüyorum..! oda sıcak gibi ama dışarıdaki yağmurun sesi bir ürperti veriyor... eskilerden bir parça çalıyor kulaklarımda, ve melankoli... her bir hecede biraz daha ürperiyorum ama artık değilim, düşünceler varken yalnız değilim_! biliyorum tanıdığım insanlardan kalan anıları tazeliyorum... karanlıkla dansım bu tek başıma... her tekrarda biraz daha oluyorum biraz daha sertleşiyorum, tamam_! yüzüne bakmadığım insanlara verdiğim cezalar yetmiyor masum olmak istemiyorum... hadi nefret et şimdi_! evet, biraz daha küfret düzene ve buna uyanlara diyor yankılar beynimde susuyor gibi yapmaktan yoruluyorum dudaklarım kurumuşken...

çıtırtılar geliyor, tahta kuruları mı acaba_? yok..! bunlar benden gelenler, içimdeki kırıkların sesleri, yankısız çığlıklar bırakırken boşluğa bedenime hapsolmuş yalnızların ayrılışı bu duyduğum... hiç beraber olmadılar ki zaten...

sus..! sen artık konuşma bana lazım değilsin, bırak gözlerimi karartma... görmenin tadına varmak istiyorum... duyma..! ben kendime ağlıyorum değil sana bunlar, dökülenler benim temiz kalbimden, sen bunları bile çamurlaştıracak kadar bulanıksın... bilme..! ne istiyorsun ki daha bitirdiğin benden kalanları mı_? bunlar yok denecek kadar az, üstelik sen kırıntıları sevmezsin... hadi git şimdi dönme arkanı bende alacağın yok bedelini ödedim seninle geçen saatlerin şimdi indirim yapma bana gülme artık yanımda olmayan mutluluğuma... bırak beni bilmediğim bir sokakta sabaha kaybolmak istiyorum belki biri yolumu keser senden kalan son nefesimi alır belki beni huzura dolar... hadi git ne duruyorsun daha ben artık yokum görmüyor musun_? elimde bir kaç şeker avunuyorum çocukluğumla...

yapma, gördüklerin karşısında en ufak bir ses çıkarma sen zevkten anlamazsın zaten ben bedelini verdim hazzın sen sadece yaşat... şimdi yine git ben belki dönerim ama sen dönme ben kaybolmak istiyorum... kaybetmişliğin sancısında unut beni işte bilme artık ben yoktum olmadım sende görmedin bunları... şimdi git ardına bile bakma karışırken zifiri karanlığa bir tek şey söyle..!

hiç bir şey kalmadı mı geriye_?

1 yorum:

attakan dedi ki...

Biz seni geceleri boşuna yalnız bırakmıyourz, başında durup fıkra anlatsam olmazki bunlar :) gerçi gündüzleri de yalnız bırakıyoz da gerçi tamamen geceye malzeme çıksın diye...