Son nefes...

" 'elveda' çığlıkları tırmaladı kulaklarımı
karanlığın derinliklerinde verdim son nefesimi...
ve şimdi "

adanıyorum bilinmeze, susuyorum sustuğun gibi... bir çıt bile yok hüznümde, dökülen damlalar bile ses çıkarmıyor düştükleri yerlerde... her şey yok oluyor sanki... kendi yaptığım yıkılmaz kalemde boğuldum kumlara, bakamıyorum renklerine mavinin, gözlerim yok sanki...! karanlık her yer, bir yıldız bile yakınımda değil artık… eskiden en parlağıydı gözlerimi kamaştıran baktıkça ışıldayan bilmesem de dokunabildiğimi sandığım, artık yok sanki...

gölgesi’ne sığınabildiğim cepheye uzak bir siperde ölüyorum görenim yok, bilinmeyenim şimdi... anılmıyor yalnızlığım görülmüyorum başka bir gözde, yokum artık yaşamıyorum...

" 'elveda' çığlıkları tırmaladı kulaklarımı
karanlığın derinliklerinde verdim son nefesimi...
ya sonra "

hiç durmadım koştum… attığım her adıma ardı sıra yenilerini ekledim ta ki bu ana kadar, şimdi sustum yazıyorum geçmişe öfke, geleceğe sorular yüklüyorum... elimde bir kılıcım bile yok..! şövalye olacak kadar güçlü değildim üstelik, sadece yerle bir olmuş vasat bir krallığım vardı, kumdan...! bir dalga ile köpüklere karıştı arasından çıkan ise bir deniz kabuğuydu geride kalan, yarısı kırılmış başka kumlara karışmıştı, belki başka bir düşte tamamlanmayı bekliyordu kim bilir yada sen buldun hala saklıyorsun onu tamamlamayı bekliyorsun diğer kısmını ama hiç ummadığın bir yerde olduğunun bile farkında değilsin… kader ya bu kimsenin suçu değil belki senin bile ama birileri üstlenmeli bu enkazı, geride kalanları mı demeli yada... bilmiyorum tek bildiğim uzak bir yerlerden gelen tarçın kokuları genzimi yakıyor biraz da olsa düşünceleri unutturuyor bana… belki de sadece zaman geçen, ben fark etmeden geçiyor da bu yüzden sustum diyorum aslına bakarsan bende bilmiyorum tek bildiğim elimde bir şeyler olmalıydı fakat yok... kumların arasına gömülen yalnızlığımı yada beni en doğrusu kim bilecek senden başka neden başkası görmeyecek bu kadar derinden beni… artık yaralamıyor hiçbir darbe yüreğimi zaten bende değil ki hislerimi ona yansıtayım işte bir virgül daha atmak isterken bu satıra içimden noktalar ekliyorum yeter artık bir sen daha olmasın sonlarımda yeter...! yeter...! yeter...! bahar kokan (t)adın olmasa dudaklarımda çok mu fazla ki_? Ben, bencil değilim üstelik sadece bir parça tebessüm istiyorum bana yaşatabileceğin, sadece gülüyorum artık… sustum yine anlamadın konuşsam neye yarar...

" 'elveda' çığlıkları tırmaladı kulaklarımı
karanlığın derinliklerinde verdim son nefesimi..."

1 yorum:

karanlktan-geldim dedi ki...

sensizlik olmuştu her yer...tökezlemeye başlamıştım artık...yollarda kurulan tuzaklara kanıyordum kolayca çünkü sen yoktun beni güçlü kılacak...halim kalmamıştı,direnemiyordum sensizliğin acısına karşı...
kaç yanlışımın altında senszilik yatıyor bir bilsen.sana inat attım kendimi yanlışların içine...kaç ayrılık can yakar ki insanda? söyleyeyim:
sadece inandığın,düşüncelerinin sahibi,özlediğin yakar en çok canını...
söyle şimdi;kim kimin canını daha çok yaktı?kim kime daha çok yalan söyledi?kim kime daha çok sarıldı?
cevabının adı her defasında"ayrılık"olmasın lütfen...

çok mu şeye sahibim?hayır!!!çok kaybım var,çok ta benim olmayanım var...olmayanlarıma umudum,kayıplarıma çarem yok...
"eğer ki;bir kayıp olacaksan hiç gelme,git"karışma sözlerimin içine diye söyledim hep içimden...gittin...keşke sesli söyleseydim dedim sonra kendime ...
yanılmışım...sevindim...ama korkum boğazımda düğüm düğüm...şimdi geç kalmadan sesli söylüyorum:gelme! eğer ki;yine gözyaşı olup akacaksan yüreğime,gelme!!!...
(gel ve kal diyorum içimden...ya sen? )