yaptıklarımın doğruluğunu yada sınırını bilmeden attığım şu adımların amacı yada anlamı, daha ne olduğunu bile bilmediğim senle ilgili acaba kimdin? nesin? yada neydin de, bana bunları yaşatabiliyorsun? cevaplarını daha bulamadığım sorular vardı hayatımda bugüne kadar içimde duran sayıları ve değerleri artınca beni korkutan, şimdi onlara yeni bir arkadaş buldum...! seni, bana adını koyamadığım, kokusunu daha önce hiç tatmadığım bir duygu yaşatan seni....sebepsiz bir savaş var içimde sana biriktiğim şu anlarda geceye inat duygularımı kabartıp beni uykusuzluğa iten, kızamıyorum çünkü seni henüz bilmiyorum, sadece şu var kendime anlatabildiğim ve kabullendiğim sen de tıpkı onlar gibi bir kadınsın saçları uzun, ipeksi ve güzel kokan, ya gözlerin sana baktığımda içinde kendimden kalan ne varsa görebileceğim içinde bir kor halinde bizi görmek istediğim gözlerin nasıl onlara bakarken kendimi kaybedeceğim gözlerin bilmiyorum, ya ellerin nasıl hiç ayrılmak istemeyerek annesinin elini tutan bir çocuk gibi tutmak istediğim ellerin, dokunmak istiyorum tenine her dokunuşumda beni cehennem azabı çekenler gibi yakacak tenine, nefesini ve sesini duymak, heycanlandığında amansızca atan kalbinin sesinide duymak istiyorum ama yok, yoksun, yoksunuz işte bunlarda kendime anlatamadıklarım bana bütün bu hüzün ve sevinçleri yaşatan beni iklimini bile bilmediğim bir diyara sürükleyen senin için. aslında korkum yok sürüklenmekten biliyorum eğer geri dönmem gerekecekse hiçkimse beni kendi limanıma bırakmayacak, dalgalar bana inat artacak önümde, ay daha bir karanlık vuracak bu terkedilmiş çoraklığı andıran kalbime... sadece aldığım yaralar ve yinede olanlara rağmen yaşamaya çabalamak için beslediğim ufak bir umut olacak bu çoraklıkta yok olacak ama biri gölgesine alıp sevgiyle ona bakacak biri olmadıkçada filizlenmeden, henüz doğmadan ölen bir çocuk gibi oda yitecek adını kimsenin bilip düşünmediği. hissetiklerimi çaresizliğe bıraktığım bu anlarda tek bir parıltı var içimde şu an doğan güneşle çoğalarak beni çoşkulandıran işte o da kocaman bir "acaba"...
satırlarını, okuduğumda bana seni anlatan sözlerini esirgeme benden
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder