tepki

ne olur bırakma... ne olur...!

niye öyle yaptın ki, neden o tepkiyi gösterdin neden öyle kaldık ki...!

seni bir daha sevdiğim günlerden biriydi işte bir daha aşık oldum sana aramızdaki 2802'ye de bir o kadar lanet ettim yine...

ben bir oyuncak istemedim, ben bir masal dinlemedim, ben gelip geçen bir heves tatmadım... sana çıkan yollara hep tuzaklar kurmuş seni takip edenler ben üzerlerinden geçerken her birinde paçavralara bürünüp kalsamda pes etmiyorum... ordayım bir kaç adım ötende geliyorum peşinden...

adına ne sözler saklıyorum, ne kadar güneş biriktiriyorum içimde seni her istediğinde aydınlatacak her seferinde hiç üşümemişcesine ısıtacak...

elin, yüzün, tenin, sesin... minik harflerin, küçük hecelerin o tatlı gülüşün her önüme çıktığında her seferinde yeniden kavuştuğumda sana, her yeni günde adınla başlıyorum nefeslerime...

sevmeyi en baştan öğretiyorum benliğime, en baştan aşık oluyorum, yeniden başlıyorum emeklemeye, adımı yeniden fısıldıyorlar kulağıma, yeniden şahit oluyorum büyüdüğüme... kısaca hergün yeniden ben oluyorum senin karşında tekrardan yaşıyorum bütün acılarımı, sevinçlerimi...

hep sızlıyor içimde bir şeyler
adın her seferinde yeni bir başlangıç işte
ne bir kuşku nede bir yanlızlık var seninle
dedimya bir sen yetersin aslında
elde etmek istediğim herşeye...!


Hiç yorum yok: