durduğum yerde elimi tutan yok artık bunu bildiğime eminim...
sahte sözleri, boş bakışları yada ne için nefes aldığını bilmeyen hayvanları tanıdığımada eminim, susuyorum şiddetli geçimsizliğimde bu kaosun içinden...
bunun adına yalan derler de yalan diyenlere ne derler, çaresiz barbar olup kalanlar mı aslında bu durumu aydınlatacak olanlar yoksa ne derler ki.... sözüm aslında şu sanki, "van minit"
kaçan kovalanır, sözler değil, yapılanlar bayatlar kalır... dün dündü biz bugün'e bakalım mı olmalıydı bu oyunun ana fikri godiklerim...
ayvancıklar bile nasıl bir amaç içinde olduğunu anlamışken, kendime denk sandıklarım neden hala tuvalet kapısına özlü sözler yazıp içindeki bahtsız bedevi için kutup ayısı olur...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder