günaydın

geriye dönüp bakacak halimiz kalmamış anladım bir kez daha sonuna noktalar koyduğumuz konuşmalar bile tozlu raflara kalkan bir kaç kitaptan satırlar olmuş, sayfalar açıldıkça örtülmeye muhtaç kusurlarımız çıkıyor sanki konuşamıyor kimse... herkes durduğu yerinde, sözler hep aynı bakışlarda farklı değil gerçekten tek farklı olan zaman hepimize oynadığı kumarı bir kez daha kazanıyor biz yine yalanlara adanmışken yine dibe dalıp gözlerimizi kapatmışken sadece suyun üstüne çıkıp nefes almayı diliyoruz işte... bir avuç su daha çarpıyorum yüzüme bu sabah aynada gördüğüm yüze bir merbaha daha her sabah ki gibi günaydın diyorum gülümseyerek sabaha ve aynaya...

günaydın...

Hiç yorum yok: