hayırdır inşallah

herkesin bir popisi var sonuçta..

gülebilmek için birilerinin zorlaması gerekmiyor beni, hatrımda kalanlar hissettiklerim canlı kanlı beni istediğim an'a uydurabiliyor çok kısa sürelerde.. 

elimde pamuk şeker, kalbimi yumuşatan bir müzik hafif yorgunluk bir tek oturup dertleşeceğim biri lazım kahve'me eşlik etse bakmasak da fal kapatsak adımızı en iyi en kötü en düşkün anlarımızda bile unutmasak bilsek her anımızda ardımızda değil yanımızda durduğunu güvenmek lazım boşa çıkmadığını görmek lazım hayata karşı bir durabilmek lazım.. 

sütlaç yedim biraz önce annem döktürmüş ne zamandı tam hatırlamıyorum zihnimi zorlasam aklıma düşerde hatırlamak istemiyorum, kalbime zor gelen bir his adı neydi sahi şarkınn ben anlatabilmiş miydim aklımın içinde kopan şeyleri yoksa sen bana yalnız yanlışlığımda mı denk gelmiştinde ben bir türlü bitirememiştim şu resmi..

ama yeter demedim acım taze kaldı sanki hakikatli insan çıktın arada çıkıp tuz basmadın sende sır oldun.. bir yerde iyi bir dostmu kalmalıydın yoksa bir köşede hiç kalmamalımıydın.. bilemedim ben gene bilemedim soramadım kimseler bilmezdiki zaten adının ne kadar güzel koktuğunu gülüşünün ne kadar saf olduğunu yada kimseler görmediki kızılı akan saçlarının havlumda bıraktığı izleri.. adına yazdım çok şeyler aklımın almadığı günübirlik çılgınlıklar yaşadım hayallerimle oturdum karşımda durup gece gündüz hayalini izledim evde dokunduğun yerlere baktım rüyalarıma aldım en güzel hallerini mesajlarımı okudum defalarca.. hasta oldum gündüz uykularımda seninle iyileştim, çayım, kahvem, yediğim bitter çikolata arabama aldığım her benzin yada o yaz günü ayağına vuran babete yapışıp kalan bandı düşledim çok kızmıştım kendime çok yürümüştük sahi çok koştuk ama sakin dokusuna kal istedim şehrimin benim gittiğim yerlere git oraları gez istedim sanki birlikte gezmişiz gibi hisset istedim günler dönüp tekrar geldiğinde nefes aldığım bu kente çok şey istedim, zordu..! hoş ben şu günüme kadar hiç kolay şeyler yaşamadım ki.. ellerimi hep en karmaşık puzzle lara attım, hiç korkmadım avuçlarımın terlemesinden hayatımda hiç utanmadım birine senin kadar umut beslemekten..

hayallerime girdiğin her an yüzüm gülümsedi, gönlümde kaldığın sürecede gülümserim her an içten içe kime derim ki.. kızım olur benim umarım iyi bir baba olacağım gönlüme düşen herkes senin kadar değerli kalabilsin isterim, bir kase sütlaç bana bunları yaşattı yıllar sonra sahi anlatsan şimdi uzun uzun senden haber almadığım şu iki sene içinde neler yaşadığını soluksuz sahi anlatsan dizlerime dokunsa dizlerin gözlerin parlasa yine o akşam sohbetlerinde kaçamak bakışlarımda olduğu gibi sahi şimdi yaşasam seni dolu deli ne yerinde olurdu kalbime yeniden ritim verse senin hissin..

anladığım sen hep bir hatıramın hiç yırtılmayan resimi olacaksın gözlerimin en güzel rengi kahverengileri giydiğim güneşli günlerde bal rengine çalan yanı olarak kalacaksın.. 

bir rüya gördüm içinde sen..

Hiç yorum yok: