zor

zor demedim ama bilirdin sen!!!

nerden çıktın geldin o karenin içine, nerden buldun sözlerimi, nasıl yakaladın ne için çevirdin yönlerimi yine yeni yeniden... durdum o an dünya sadece dönüyordu ben duruyordum ucuz bir şaraba iliştirilmiş plastik mantardım hiçbir yerde duramayacak hep lanet edilecek küfredilecek şekillere düşürdüm kendimi hayallerimde, bunu çizdim bir anda içimde öyle kazıdım bu anı zihnime!!!

zor demedim ama bilirsin sen!!!

güleç şendim bugün, hatta birkaç gündür öyleyim şu aralar :/ salondaki spor programımda değişti baya çabaladım alışmak için büyük ihtimal yarın kesin ezberlerim arada şaşırırım bakarım karta ne olacakki :)

kendimi tekrar değil yine beni düşüncelere bıraktığın o bakışlar o konuşmalar ama biliyorum işte biliyorum bir 2802 var bunuda biliyorum, hayır neden öyle dedinki o anda unutacakmısın beni? sonralarında bir sessizlik, sustum!!!

zor demedim ama bilirsin sen!!!

diyemeden en kolay olanı en güzel olanı akşam kısa yolculuğumuzda babam dedi kesinlikle bazen güzel şeyler söyleyebiliyorsun baba yürü be!!!

babamdan dökülenler, benden geçti artık ama seni oğluma alırım!!! arabayı sürmenin dikkatini yeterince bozacak bir söz içimde çınlarken tepkisizliği yaşamak ve etrafa nazik bir gülümseme bırakmak, o anki sessizlik!!!

zor demedim ama bilirsin sen işte zordur, unutamam seni!!!