Yeter mi!!!

biberleri jülyen jülyen doğramalı şimdi, bu sefer değişik olsun kıllık değilmi işte ben böyle istiyorum hem artık benim için hıyarlar değil salatalıklar önemli...


garip oldu gidişhatı şu sıralar tekdüze hayatımın... meğer ne çok koşturmuş bilmeden terli terli soğuk sular içmişim şimdi hastalık telaşı sardı yalnızlıkla bir... bünyem kaldırmasa dursa tamam dese o bile kesmez alacaklıları hep daha diyecek açlar tanıyorum sevgi arsızları, düş kapanları...

yürüdüm durdum ben zaten kuşlardan da küçüktüm hep geceleriydi bir başıma kalışlarım hep soğuktu sabahlarım... yanıma alamadıklarım zaten bavuluma sığmayanlardı onlarıda öylesine bir köşeye bıraktım...

puslu kırmızı oluyor bazen sabahlar bazende alabildiğine beyaz... maviye, göğe inat yerlere çalınmış kar ile içimin ürperdiği sabahlar değil daha yaşadıklarım bunların daha ayaza vuranlarınıda gördüm ama peluş bi oyuncak ayı alasım var kalkınca beni ısıtsın sarıp sarmalasın diye ama oda hırpalar mı ki bedenimi yada derin bir izi kalır mı ? yüreğim kaldırır mı yoksa kolu, bacağı kopunca yada ne bileyim çakmadan düğmesi varsa düşerde kaybolurmu gecenin derin karanlığında oysa ben afilli bir ışıltı içinde ordan oraya koştururcasına dolanırken ortalıkta onada sahip çıkabilirmiyim ikimizede yeter mi sıcağım, boş bi yerler varmıdır ki içim(n)de onuda sarıp sarmalasın diyeceğim(n)...

Sus konuşma
Sözler kimin umurunda
Son bir öpücük
Yeter açık yaralarıma
Belki sen
Umutsuzluktan sessizsen
Zaten herzaman kaybettik senle ben...


doğru aslında kimse bize 1/10 bahis vermedi ama yarıştıracak birşeylerin olmaması da kötü sanki hani biraz daha uzun soluklu sürseydi yaşanabilenler biraz daha şarap içseydik beraber üşürken, biraz daha görmeseydik yalanları beraber uyurken... son olsun biraz daha acısaydık beraber biraz mazoşistçe olsaydı hareketlerimiz biraz daha olmadığı için mi? hep biraz daha diyorum yoksa biraz daha yeterde artar mıydı bize !!!

babalar ve oğullar kadar sadıktık oysa yoksa gizli sandığımız saklı sandığımız yada öyle sandığımız yalanlar mıydı avunup kaldığımız...


Bikaç kalp ağrısı,
Birkaç imdat çağrısı
Elimizde bunlar var

Mutlu olmaya yetmezki...